معشوقا!عمق انتظارتو به همه ى تاریخ برمىگردد، آن دم که جهان را سیاهى فراگرفت،نوید پرتو افکنى خورشید،آرامش همگان بود.

مسیح اگر به آسمان عروج کرد چشم انتظار ظهور تو بود و حسین علیه السلام آنروزکه درقتلگاه آرام گرفت به امید قیام تو سر بر آسمان دوست سائید که:این الطالب بدم المقتول بکربلاء

انتظار تو، ندبه عشق بود و هر که در این وادى مویه سرداد خود را در جمع یاران تو دید و در حجره محبت « یُحبّهم و یحبونه» معتکف شد که طى این منزل را جز طریق محبّت راهى نیست.